1 Տիրոջ խօսքի պատգամը Իսրայէլի մասին՝ Մաղաքիայի ձեռովը։
2 ա Ես ձեզ սիրել եմ, ասում է Տէրը, իսկ դուք ասում էք. Ի՞նչով ես սիրել մեզ։ Մի՞թէ Եսաւը եղբայրը չէ Յակոբին, ասում է Տէրը, եւ բ ես Յակոբին եմ սիրել։ 3 Իսկ Եսաւին ատել եմ, եւ գ նորա սարերը ամայի եմ արել. Եւ նորա ժառանգութիւնը անապատի չագալներին եմ տուել։ 4 Թէեւ Եդովմն ասէ. Մենք կործանուեցանք, բայց դարձեալ պիտի շինենք աւերակները. Զօրաց Տէրն էլ այսպէս է ասում. Նորանք կ’շինեն, բայց ես կ’քանդեմ. Եւ նորանց կ’կոչեն Անօրէնութեան սահման, եւ մի ժողովուրդ՝ որի դէմ Տէրը բարկացած է յաւիտեան։ 5 Եւ ձեր աչքերը պիտի տեսնեն, եւ դուք էլ պիտի ասէք. Մեծ է Տէրը Իսրայէլի սահմանից վեր։
6 Տղան դ իր հօրը կ’մեծարէ, եւ ծառան՝ իր Տիրոջը. ե եթէ ես էլ հայր եմ, ո՞ւր է իմ մեծարանքը. Եւ եթէ տէր եմ ես, ո՞ւր է իմ երկիւղը, ասում է ձեզ Զօրաց Տէրը, ով իմ անունը անարգող քահանաներ, զ որ ասում էք թէ Ի՞նչով ենք անարգում քո անունը։ 7 Իմ սեղանի վերայ է պիղծ հաց մատուցանելով. Բայց դուք ասում էք. Մենք ի՞նչով ենք քեզ պղծում. Ձեր ասելովը՝ թէ ը Տիրոջ սեղանը անարգուած է։ 8 Ապա թ երբոր կոյրը մատուցանում էք զոհելու, վատ չէ՞. Կամ երբոր մատուցանում էք կաղը կամ հիւանդը, վատ չէ՞. Նորան մէկ քո իշխանին մատուցրու, արդեօք քեզ կ’հաւանէ՞ կամ ժ քեզ կ’ընդունէ՞, ասում է Զօրաց Տէրը։ 9 Եւ արդ, աղօթք արէք Աստուծոյ դիմացը, որ մեզ ողորմէ. ի ձեր ձեռքիցն եղաւ այս. Մի՞թէ ձեզ կ’ընդունէ՞, ասում է Զօրաց Տէրը։ 10 Ո՞վ էլ կայ ձեզանում որ դռները ձրի փակէ. լ դուք սեղանս էլ չէք լուսաւորում ձերի. Ես ձեզ չեմ հաւանում, ասում է Զօրաց Տէրը. Եւ խ ընծայ չեմ ընդունում ձեր ձեռքիցը։ 11 Որովհետեւ ծ արեգակի ելքիցը մինչեւ նորա մուտքը մեծ է իմ անունը կ ազգերի մէջ. Եւ հ ամեն տեղ իմ անուանը ձ խունկ եւ սուրբ ընծայ է մատուցվում. ղ որովհետեւ մեծ է իմ անունը ազգերի մէջ, ասում է Զօրաց Տէրը։ 12 Բայց դուք պղծում էք նորան՝ ձեր ասելովը՝ թէ ճ Տիրոջ սեղանը պղծուած է. Եւ նորա բերքը այսինքն ուտեստը անարգուած է։ 13 Եւ ասում էք. Ահա ի՜նչ աշխատութիւն է. Եւ փչում էք նորա վերայ, ասում է Զօրաց Տէրը. Եւ բերում էք յափշտակուածն ու կաղը եւ հիւանդը. Այսպէս էք բերում ընծան. մ մի՞թէ ես կ’ընդունեմ այդ ձեր ձեռքերիցը, ասում է Տէրը. 14 Եւ անիծեալ լինի խաբողը, որ իր հօտի մէջ որձը լինելով, ուխտ է անում եւ խանգարուածը յ զոհում Տիրոջը. Որովհետեւ ն ես մեծ Թագաւոր եմ, ասում է Զօրաց Տէրը, եւ իմ անունը ահարկու է ազգերի մէջ։
Մաղաքիա 1